علي‌نقي فقيهي
دانشيار گروه علوم تربيتي دانشگاه قم
چکيده
مبنا بودن فطرت براي تعليم و تربيت مطمح‌نظر خاص بسياري از انديشمندان بزرگ اسلامى است. در اين تحقيق، كاربرد فطرت به‌مثابه مبناي تعليم و تربيت انسان از منظر علامه مصباح يزدي و با تأکيد بر آيات و روايات بررسي شده است. روش تحقيق «توصيفي ـ تحليلي» است. نتايج اين تحقيق عبارت است از: 1. فطرت انسان مزين به ويژگي‌هاي درخشنده‌اي از حقيقت‌جويي و علم به خوبي‌ها و بدي‌ها و گرايش‌هاي شفافي است که از درون شکفته مي‌شود و مسير حيات سعادتمندانه بشر را ترسيم مي‌کند. 2. انسان حتي در اميال به‌ظاهر مشترکش با حيوان، داراي ويژگي‌هاي خاصي است که مخصوص انسان است و حيوان در آن اشتراک ندارد. 3. تعليم و تربيت اسلامي ـ تماماً ـ هماهنگ با فطرت است. 4. فطرت کاربردهاي زيادي در زندگي آدمي دارد؛ ازجمله مبناي تعليم و تربيت است و تعيين اهداف تربيتي و کشف اصول تربيتي از آن، مسير حرکت به‌سوي سعادت را ترسيم مي‌نمايد. 5. استاد مصباح ويژگي‌هاي طبيعي‌شناختي و گرايشي انسان را مباني تعليم و تربيت دانسته است که به‌صورت گزاره‌هاي خبري مطرح مي‌شوند. 6. درک فطري انسان از بايدها و نبايد‌ها ارزشي حصولي نيست، بلکه حضوري است.
کليدواژه‌ها: کاربرد فطرت، مباني، تعليم و تربيت اسلامي، ارزش‌هاي اخلاقي.
اسلام و پژوهش‌های تربیتی سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 27، بهار و تابستان 1401، ص73-86
دانلود مقاله 
